Jak Bóg „odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął” (Rdz 2, 2), tak również życie ludzkie składa się z pracy i odpoczynku.

Ustanowienie dnia Pańskiego przyczynia się do tego, by wszyscy korzystali z wystarczającego odpoczynku i czasu wolnego, który mogliby poświęcić życiu rodzinnemu, kulturalnemu, społecznemu i religijnemu.

Przypomnijmy sobie najważniejsze prawdy dotyczące dnia Pańskiego zawarte w Liście Apostolskim Jana Pawła II Dies Domini o świętowaniu niedzieli jako Dnia Pańskiego.

Dies Domini − niedziela jest dla nas dniem Pańskim, dniem Boga, pamiątką ukończenia dzieła stworzenia w szóstym dniu i odpoczynku Bożego.

Dies Christi − niedziela jest dla nas dniem zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią w jego Zmartwychwstaniu. Jest pierwszym dniem tygodnia, dniem nowego stworzenia, ósmym dniem zapowiedzianym w wieczności. To dzień Chrystusa-Światłości, dzień daru Ducha Świętego, dzień wiary manifestującej się w społeczności wierzących, -dzień niezastąpiony.

Dies Ecclesiae − niedziela jest dla nas dniem Kościoła, dniem zgromadzenia eucharystycznego. Msza Święta jest sercem niedzieli, a także ucztą Słowa Bożego i ucztą Ciała Chrystusa.

Dies hominis − niedziela to także dzień człowieka; dzień radości, odpoczynku
i solidarności. Niedziela to „dzień dni”, dzień szczególny i zapowiedź objawiającego się sensu czasu. Jest dla nas oczekiwaniem wieczności: z Chrystusem jako Alfą i Omegą czasu.